Bebeğimle geçen günler...

Benim kuzu şu anda uyuyor. O uyumuşken bloğuma birşeyler yazma fırsatını kaçırmayayım dedim. Çünkü şu anda tüm hayatımız beyefendiye göre ayarlanmış durumda.
Doğduktan sonraki ilk 2 hafta oğlum şeker gibi bir çocuktu :) gece gündüz uyurdu ve gaz problemi denen meret yoktu :) aman ne güzel dedim benim oğlum çok uslu hiç zorlamayacak anne babasını :) ama şimdi sanki o şeker oğlan gitti yerine mızıldak bir bebe geldi. Gaz sancıları başladı, uyumalar azaldı, gece uyanmaları sıklaştı ve sabah erkenden uyanmayı adet edindi. Hergün huyları değişir demişlerdi doğruymuş. Sabırsızlıkla şu mucizevi kırkının çıkmasını bekliyorum. Çünkü büyükler hep kırkı çıkınca düzelir, herşey yavaş yavaş düzene girer diyorlar. Bakalım öyle olacakmı. Ama herşeye rağmen muhteşem bir sevgi bu. Ne kadar beni zorlasada tüm yorgunluğumu unutmak için yüzüne bir kez bakmam yeterli oluyor.
Geçtiğimiz hafta sonu puset aldık oğluma. Bu hafta sonu da gezmek için dışarı çıkmayı planlıyoruz. Daha önce de çıktık ama doktora ve puset almaya gittik sadece. Hem bakalım pusetinde yatmaktan hoşlanacakmı onu deneyeceğiz ki inşallah hoşuna giderde rahat rahat gezeriz. Çünkü hem babası hemde ben bunaldık haftalardır evde olmaktan. Daha doğrusu babamız hafta içi işe gidiyor ama bir hava almaya ikimizinde ihtiyacı var.
Oğlumun doğduğundan beri kendine has huyları var. Acıktığı zaman farklı bir ağlama stili var mesela. Kucakta olmaktan çok hoşlanıyor fakat onun sevdiği pozisyonda olacak. Mesela gaz çıkarır gibi yüzü omuzumda olacak ama öyle bir yerleşiyor ki gören bu çocuk çok rahatsız der ama düzelttiğimizde kendi tekrar o yamuk yumuk şekli alıyor. Boynu felan nasıl tutulmuyor anlamıyorum ama öyle uyumayı çok seviyor birde o anda evin içinde dolaşıyorsam ondan keyiflisi yok:) Artık sesler çıkartmaya, ruh haline göre mırıldanmaya başladı. Emerken çıkardığı çok tatlı bir mırıltı var ki ona bayılıyorum. Birde son günlerde emerken yüzüme bakmaya ve incelemeye başladı. Buda çok hoşuma gidiyor. Onunla konuşunca da hafif gülümsemeler yapmaya başladı ki ilk başta tesadüf diyordum ama değil galiba çünkü bu çok sıklaştı. Hergün banyosunu yaptırıyoruz babasıyla. Ha bu arada biz yanımızda uzun süreli bir yardımcı istemedik. Hani genelde anneler filan gelir haftalarca kalır ya biz tercih etmedik böylesini. Çünkü en kısa zamanda bizbize kalıp adapte olmak istedik oğlumuza birde her kafadan bir ses çıkar ya hani, yaşamak istemedik bunu açıkçası. Hani birileri birşey der aslında sana terstir ama kırmamak için birşey diyemezsin yapmak zorunda kalırsın. İşte en hassas dönemlerimizde kendimizi bu olaylarla bunaltmayalım dedik. Çok şükür şimdi iyice alıştık birbirimize zaten. Hatta bebişimizi ilk biz yıkadık annesi ve babası olarak. Çok özeldi bence.
Bu arada sağolsunlar gelen giden de çok oluyor tebrik için. Hamiş arkadaşlara tavsiyem doğuma yakın derin dondurucuya börek tarzı ikramlıklar hazırlayıp koysunlar. Bana her iki annemde hazırladı sağolsun sarmaları börekleri. Misafir gelince çok pratik oluyor hemde insan ne ikram etsem diye düşünmüyor ve sadece pişirmesi kaldığı için, bu telaşlı ve 5 dakikaya bile muhtaç olunan günlerde hazırlamak zaman almıyor. Bu arada deliksiz uyuyabilmek ne kadar muhteşem birşeymiş onu anlamış oldum :) gerçekten akşam yatıp sabah kalkabileceğim günleri iple çekiyorum. Şu anda en iyi ihtimalle saat başı uyanıyoruz her gece. Birde oğluş beyin canı tekrar uyumak istemezse tam bir eziyete dönüşüyor. Bazen gece olmasını istemiyorum : ) Neyse o iyi olsunda ben katlanırım tüm zorluklara.
Şimdi uyandı benimki gitmem lazım:) kendinize iyi bakın.