Zor günler...

Evde tadilat başladı. Allahım ne zor işler ne kadar bunalım günler geçiriyoruz. Evimize girilecek gibi değil şu anda. Banyonun eski fayansları kırıldığı için herşey heryer toz içinde. Aşkım beni eve sokmamaya çalışıyor ama ben yine de dayanamayıp gidiyorum. Bu arada tadilat başladığından beri kayınvalidemlerde kalıyoruz. Dün eve uğradım ve sinirlerim öyle bozuldu ki ağladım resmen. İlk başlarda ben çok ısrar ettim yaptıralım diye kocişim bunlar çok zor işler deyip yaptırmama taraftarıydı bende ona kızıyordum meğer çok haklıymış. Şu anda mecburen ikimizde işe geldik. Evde hem banyo yapılıyor hem de badana başladı. Şu an evde neler oluyor hiç haberimiz yok Allaha emanet bırakıp geldik. Neyse çok bunalım bir yazı oldu ama inanın moralim çok bozuk. İnşallah birkaç güne kadar herşey biter ve istediğimiz gibi olur. Bir aksilik çıkmaz inşallah.

Bu arada bu gün ayrıca güzel bir gün. Canım aşkımın doğum günü. Maalesef bu işlere denk geldi. Ama olsun önemli olan benim yanımda olması. Canım aşkım beni herkesten çok düşündüğünü bir kez daha hissettirdi şu son günlerde. Çok şanslı bir kadın olduğumu bir kez daha anladım.

Bebeğim iyi ki doğdun. İyi ki benim kocam oldun. Seni çok ama çok seviyorum hayatımın anlamı, mutluluğum, huzurum, herşeyim.