Hayat devam ediyor...

Bir yandan gülüyorsun, konuşuyorsun, yemek yiyorsun, alışveriş yapıyorsun, uyuyorsun. Diğer yandan aklına her gelişinde içine bir ateş düşüyor, boğazını kocaman bir düğüm tıkıyor, gözünden bir damla yaş iniveriyor.
Gerçekten zormuş insanın en sevdiklerinden birini kaybetmesi. Sanki hep başkalarının başına gelirmiş gibi düşünülür ama öyle değil. Hepimizin başına gelecek bir gün. Hatta belki bir saniye sonra telefon çalıp bir acı haber almayacağımızın hiçbir garantisi yok. Ya da belki bir saat sonra bizim başımıza bir olay gelmeyeceğinin. Allah korusun hepimizi ve sevdiklerimizi ama bunlar da gerçekler maalesef. Doğum kadar ölümde doğal bir şey bunu anladım. Hatta olgunlukla karşılamak gerektiğini öğrendim. Sonuçta elimizde olan bir şey değil.
Biliyorum iç karartıcı bir post oluyor ama düşündüklerimi yazmak istedim buraya.
Zaten acımı tam yaşayamadım bebeğim için. Onu düşündüm hep. Çevremden de bu yönde telkinler geldi. Kocam çok destek oldu ve bebeğimizi düşünmem konusunda çok yardımı oldu bana. Aslında kalabalık bir aile olduğumuz için hepimiz destek olduk birbirimize. Allahım bir daha böyle acılar yaşatmasın.
Babacığım gideli bir ay olacak neredeyse. O kocaman bir çınardı. Hepimiz onun gölgesinde güvendeydik Ama o köklerini sıkı sıkıya toprağa salıp gitti. Bu dünyada kocaman bir aile, onu çok seven ve her zaman onu hatırlayacak, hiç unutmayacak bir sürü birey bıraktı. Kendi gibi iyi ve hayırlı evlatlar bıraktı. Dünya güzeli torunlar bıraktı. İnşallah yattığı yerde mutludur ki öyle olduğunu düşünüyorum. Dünya iyisi bir insandı. İnsana çok değer verir, kul hakkından çok korkar, yalandan nefret eder, yardım etmeyi çok sever onun şuanda aklıma gelen özelliklerinden bazıları. Zaten çevresinde ne kadar çok sevilen biri olduğunu cenazesinde bir kez daha gördük ailece. Bu bile bizi çok onore ve çok mutlu etti. O yüzden eminim şu anda oda çok mutludur gittiği yerde. Zaten gidiş anındaki rahatlığı, hiç zorlanmaması, hiç acı çekmeden rahatça ruhunu teslim etmesinden belliydi. Allah herkese böyle kolay ölüm nasip etsin dersem bana kızmayın. Gerçekten çok rahat ve şehadet getirerek ruhunu teslim etti babacığım. Ve bütün çocukları, torunları hepimiz yanındaydık. Hepimizi son kez gördü. Sadece askerdeki yeğenim hariç.
Eh bundan sonra hayatımıza kaldığımız yerden bir eksikle devam edeceğiz. Eskisi gibi olmayacak hiçbir şey, onu çok özleyeceğiz, hep eksikliğini hissedeceğiz ama zamanla alışmaya çalışacağız bu duruma. Yakınlarını kaybeden herkes gibi.
Allah tüm sevdiklerimizi nur içinde yatırsın.

Bu arada sevgili arkadaşlarım baş sağlığı dilekleriniz ve desteğiniz için hepinize tek tek teşekkür ederim. Beni çok mutlu ettiniz. İnsan böyle zamanlarda birilerinin acısını paylaştığını bilince çok mutlu oluyor, acısı biraz olsun hafifliyor. Benim için, babam için yorum yazan tanıdığım ve tanımadığım tüm arkadaşlarım öpüyorum hepinizi.