Dikkat! Acemi Sürücü

Yeni bir yıla başlarken mutlaka o yıl için kendime gayet makul hedefler koyarım. Bu yıl içinde birkaç tane hedefim vardı. Mesela istediğim bir tatil vardı onu çok şükür gerçekleştirdik. Tatile çıkana kadar bazı sorunlar yaşasak ta çıktıktan sonraki kısmı çok iyi geçti ve hala gezdiğimiz gördüğümüz yerleri düşündükçe mutlu oluyorum. Ama bir hedefim var ki bunu kaç yıldır başaramıyorum. Araba kullanmak…

Ehliyetimi almak için bir sürücü kursuna başvurduğumda henüz 18 yaşımı doldurmama 2 hafta vardı. İtiraf edeyim teorik derslere doğru düzgün katılamamıştım ama direksiyon derslerini hiç kaçırmadım. Böyle olmasına rağmen tüm sınavlardan başarıyla geçip ehliyetimi aldım. Ehliyetimi alalı 13 yıl oluyor. Ama sonuçta araba kullanabilmek için bir sürücü belgesinin olması yeterli değil. Yeterli de olmamalı zaten.

Boş arazide araba kullanma faslını çoktan geçtim. Şu anda bazı geceler bir yerden dönerken yollar nispeten boş oluyor arabayı ben devralıyorum ama tabi yakın mesafelerde. Ama trafiğe çıkacak cesareti kendimde hiç bulamıyorum. Zaten kendini yeterli hissetmeden trafiğe çıkmak için deli cesareti göstermek doğru gelmiyor bana. Arabayı ehliyeti alıp, daha önce hiç araba kullanma tecrübesi olmadan hemen trafiğe çıkan insanlara çoğu kişi gıptayla bakar ama ne yalan söyliyeyim ben iyi bir trafik eğitimi almadan çıkılmaması gerektiğini düşünüyorum.

Bir arkadaşım arabasını aldığında hiç pratiği yoktu. Ertesi gün mesaimizin bitiminde bana o kadar ısrar etti ki, ne olduğunu anlamadan kendimi Nişantaşı nın göbeğinde saat 18:00 trafiğinde buldum. Arkadaşımın arabasındayım ve direksiyonda da kendisi :) Öyle bir yapışmıştım ki koltuğa indiğim de bacaklarım tutmuyordu. Birkaç ay sonra geliştirdi kendini artık rahatça araba kullanabiliyordu fakat bir gün çok feci sonuçlanabilecek bir kazanın eşiğinden döndük onunla. O zaman bile cesareti kırılmadı hiçbir şey olmamış gibi devam etti arabasını kullanmaya. Bir kez de ufak bir kaza atlattık. Bendeki de ne cesaret yani hem korkuyorum hem de onu yalnız bırakmak istemiyorum. Öyle böyle öğrendi araba kullanmayı usta şoför oldu. Sanırım ben onun yüzünden bu gün araba kullanamıyorum :) Mala gelsin ama ya cana gelirse diye çok korkuyorum.

Bazen düşünüyorum da araba üreticileri isteseler hasar görmeyen, kaza anında cana ve mala zarar vermeyen arabalar üretebilirdi. Belki bu bir fantezi ama olamazmıydı yani. Sonuçta uzaya çıkılıp, koyun klonlanıyor günümüzde. Mesela bir arabanın etrafı sünger gibi yumuşak bir maddeyle kaplanamaz mıydı? Ya da darbe aldığında ezilmeyecek sertlikte bir kaplama yapılamaz mıydı? Yapılmamasının sebebinin ticari olduğunu düşünüyorum. Bir araç zarar görmeli ki bu sanayi para kazanabilsin. Bunun yanında sigorta şirketleri var, Allah korusun hastaneler var, ilaç şirketleri var. Belki bunlar benim komplo teorilerimdir bilemem ama yaşadığımız bu yeni dünya düzeninde, bu gerçekleri görsek bile ne yapabiliriz ki hedef kitle ve dolayısıyla tüketici olmaktan başka.

Neyse konu dağılmasın. Ben bir sürücü eğitimi almayı düşünüyorum. Eğer o zaman da olmazsa potansiyel bir trafik canavarı olacağım kesinleşir ve vazgeçerim bu işten. Sizce bir Direksiyon hocasından eğitim alsam faydasını görebilir miyim? Ne dersiniz?