Cuma Dertleşmesi...

İnsanlar konusunda hislerime çok güvenirim ama biri var ki bana olan tutumlarını çözemiyorum. Sürekli beni ve kendini kıyaslıyor. Bu bazen yaptığım bir yemek, bazen evimdeki bir eşya, bazen eşler oluyor. Bazen de gülerek bir laf söylüyor, şakamı yaptı yoksa ciddi ciddi iğneledimi anlamıyorum.
Bazen Arpa beyin bana olan bir ufak davranışına kafayı takıp kocasına sen neden bana sevgili gibi davranmıyorsun diyor, bazen de çok mutluyuz havalarına bürünüyor.
Bazen tavırları çok samimi geliyor, beni ne kadar sevdiğini söylüyor, övüp duruyor, bazen de negatif düşünceleri olduğunu sözleri ve tavırlarıyla hissettiriyor.
Mesela bir gün poaça yapmıştım çok beğenildi, birkaç hafta sonra oda yaptı ve eşinin çok beğendiğini hatta benim yaptığımdan daha çok beğendiğini söyledi altını çizerek. Bana böyle şeyler çok saçma geliyor ve ilgilenmiyorum aslında ama bu durum eşimin bile dikkatini çekmeye başladı ve benden çok o rahatsız oluyor artık.
Önceden aman kırılmasın üzülmesin diye pek tepki vermiyordum ya da umursamıyordum ama şimdi cevabını yapıştırıyorum.
İnsanları olduğu gibi kabul etmek ya da tamamen hayatından çıkarmasan bile araya mesafeyi koymak gerekiyor. Ben şimdilik mesafeyi koruyorum. Bakalım ne olacak.


Herkese mutlu hafta sonları dilerim…