İş, güç, rutin hayat

Beni merak edip arayıp soran siz canım arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. Yeni görevime henüz başlamadım ama şuandaki işleri devretme aşamasında olduğumdan yoğunluk hat safhada. Sizleri çok özledim onu da belirteyim.
İşlerin dışında rutin hayat devam ediyor. Evde de dinlenemiyorum artık. Temizlik perisi çarptı beni herhalde. Hayır her zaman düzenli ve temizliğe önem veren biri olmuşumdur ama bu aralar beş dk. bile oturamıyorum. Tam bir oturayım şöyle ayağımı uzatayım diyorum hoop aklıma yapılması gereken bir şey geliyor. Kalkıyorum hemen. Kendimi frenliyemiyorum. Hayır eşimde dağınık biri değil ki aksine biryerde birşey görse benden önce halleder. Yapacak hiç bir şey bulamazsam mutfağa girip ya kurabiye ya pasta bişey yapıp çıkıyorum. Yok yaptığımı yemiyorum Allahtan. Ya birilerine ikram ediyorum ya da arkadaşlara felan götürüyorum.
Mesela yatmadan önce o kadar çok ıvır zıvırla uğraşıyorum ki, bir bakıyorum bir saat geçmiş.
Akşamdan kıyafet hazırlama alışkanlığım vardır. her şeyi hazırlıyorum yatmadan önce. Yattıktan sonra kemer hazırlamadığım aklıma geliyor ve kalkıp uygun kemer bulup kıyafetlerimin yanına koyuyorum. Sabah alsam kemeri ne olur sanki ama yok illa hazır olacak. Sonra yine tam yatıcam bir bakıyorum koltuk minderleri yamuk yumuk. Haydaa onlarıda düzeltmeden yatamam şimdi deyip puf puf yapıp yerlerine koyuyorum. Sonra bir bakıyorum yarın giymeyeceğim Kaban portmantoda (böylemi yazılıyordu bu?) asılı. Hemen onu yerine kaldırıyorum. Sonra uygun çanta hazırlamadığım aklıma geliyor hemen onu hallediyorum vs. vs. Saate bir bakıyorum ki gece yarısı olmuş. Yorgun argın yatıyorum.
Şimdi aklıma geldide evi her daim derli toplu tutma alışkanlığı bana annemin mirasıdır :) daha genç kızlığa yeni adım attığım dönemlerde :P annemden arkadaşlarla dışarı çıkmak için bir şartla izin almıştım. Annem o gün bir arkadaşına gidecekti ve ben de evi pırıl pırıl temizleyip öyle çıkacaktım (annemde çok uyanıkmış :)). Neyse annem çıkar çıkmaz ben aceleyle şöyle bir üstten üstten toz alıp süpürüp bulaşıkları yıkadım ne kadar çabuk bitirirsem o kadar çabuk çıkarım mantığıyla :) Temizliğe ayıracağım zamanı kendi süsüme püsüme ayırdım ve çıktım. Eve döndüğümde annemden sağlam bir fırça yemiştim :) hemde ne fırça :) hatta bulaşıkları yıkadıktan sonra ocağı ciflemediğim! için çok ama çok kızmıştı. Sebebi de annem gelirken yolda bir arkadaşına rastlasa, kahve içmeye bize çağırsa, arkadaşıda gelse, annem kahve yapmak için mutfağa girse, arkadaşı da peşinden mutfağa girse rezil olurmuş :) senaryoya bak :) annemin fırçasından sonra, o gün bu gündür markete bile gitsem evin her yerini kontrol edip öyle çıkar oldum :) evet acı bir tecrübe ama güzel bir alışkanlık. Neyse lafı ne çok uzatmışım. Ne diyordum ? Haa özledim ben hepinizi…