Başlık bulamadım :)

Uzun uzun yazsam yazsam ne yazsam deyi düşündüm. Sonra dedim ki kendime amaann yazcım aklına ne gelirse anlat işte ne bilim hafta sonunu olduğu gibi anlat günlük günlüklüğünü bilsin azcık. Sonra dinledim bende kendimi aklıma ne gelirse yazıcam kusuruma bakmayın arkadaşlarım. Neysem cumadan başlayayım. Cuma gününün günlerden cuma olması sebebiyle her insan gibi bende de yeri ayrıdır vede güzel geçti. İşlerimin yoğun olmasını bile umursamadım. Hatta daha bir şevkle çalıştım. Birde akşamına arkadaşcazım ve sevgili kocası ilen (bu arada benim arkadaşcazımın kocası, benim sevgili kocamın çocukluktan arkadaşı olur) Vinci efendinin parolası isimli filmi izlemeye gitcemizi bildiğimden kelli daha bi şevkle çalıştım diyebilirim. Buluştuk arkadaşcazım ve sevgili kocasıyla. Hatta filmi beklerkene 15 dk lık çay içme seansımız sırasında kocalara çaktırmadan iki dedikodunun da bel nahiyesini kırdık. Ben filmi biğendim efenim. Bu filmin kitabını okumuştum zati. Aynen kitapta ne okuduysam filmde oydu. Fazlasıyla kitaba sadık kalmışlar, takdirimi kazandılar. Sonram 2 dedikoduyla tatmin olamayan arkadaşcazım ve ben, dedikoduya bizim evde Türk kahvesi eşliğinde devam etme talebimizi bildirdik kocalara. Allahtan zorluk çıkarmadılar da gece gece cinayet işlemek zorunda kalmadık. (Bu arada bilimsel bir araştırma sonucunda dedikodu yapan insanların farklı karakterlerde bile olsalar birbirlerine çok kaynaştıkları, kanka oldukları felan ortaya çıkmış ki ben bunu zaten biliyodum araştırmaya gerek yoktu. Aslında buda ayrı bi post konusuydu bu parantez arasın da sıkışmayı hak etmiyordu ama neyse oldu bi kere geri dönüp te bu kadar şeyi silemiycem şimdi.) Sohbet kahkaha geyik derkene saat ikimiydi neydi arkadaşcazım vede kocası kalkıp evlerine gittiler. Cumartesi günü valla yaydım kendimi hiçbişi yapamadım. Akşam üzeri kalktık bir dolaşmaya çıktık ama bu dolaşma kocacıma pahalıya mal oldu :). Çünküm kendime 4 adet ayakkabı alışımla gezimiz sona erdi ehue. Neysem cumartesi günü de böyle verimli geçti benim için. Pazar günü ise ikea dan aldığımız küçük kitaplığımızı yoğun baskılarım sonucu monte etti kocacım vede içersini yerleştirdik amanda pek bi güzel oldu. Bir de uzun zamandır yiyemediğimiz sulu ev yemeklerine olan özlemimizi gidermek için mutfakta çalıştık ve başarıyla sonuçlandırdık çalışmalarımızı. Gerçi bu pek bir ekip çalışması olmadı. Ben kendim çalıştım ama yerken kocacım beni yalnız bırakmadı sağolsun :) haa yemek yapma çalışmalarım sırasında yoğun desteğini görmedim değil. Hakkını yemeyeyim şimdi. Arada gelip nasıl gittiğini, neler yaptığımı vede fırından çıkan kokuların hangi besinlere ait olduğunu saptamak konusunda çok ustaca çalıştı. Yemekten sonra yukarıda bahsettiğim aynı arkadaşcazım bizi çay içmeye davet etti. Kocacımı zorlamak suretiyle yerden kazıyarak götürdüm. Valla gece geç döndük sabah erken kalktık. Uykum var ama olsun değdi. Böylelikle bir hafta sonumuz daha geçmiş gitmiş oldu. Umarım bunun hemen arkasındaki hafta sonu 1 haftayı beklemeden birkaçgüne kadar çabucak gelir de özletmez kendini.