İşe geç kalmışım.

Hemen yoldan bir taksiye atlıyorum. Gideceğim güzergahı söylüyorum. Şoförden tamam abla diye ses geliyor. Ses erkek sesi ama dikiz aynasından baktığımda şoförün basbayağı bir kadın olduğunu görüyorum. Önce ne tuhaf ses diye düşünüyorum sonra da olabilir canım Allahın işi işte diyorum. Şoför bir yandan bir şeyler anlatmaya devam ediyor. Dinlemiyorum. Zaten çok uykum var benim. Bir ara sürücü koltuğunda iki kişinin kucak kucağa oturmuş arabayı o şekilde kukllandıklarını farkediyorum. Kadın olan sadece ağzını oynatıyor erkek olan konuşuyor. Bu ne saçmalık diyorum. Ne yaptığınızı zannediyorsunuz?. Anlam veremediğim gibi hem çok saçma buluyorum hemde sinirleniyorum. İndirin beni delirmişsiniz siz diye çıkışıyorum. Bu iki arkadaş ben sinirlenirken ahahaa diye gülüyorlar. Çıldırıcam yahu indirin beni diye çığlık atıyorum artık. En sonunda kadın olan, hanfendi biz size kamera şakası yaptık diye baklayı ağzından çıkarıyor. Bakın kameralarımız şurada şurada ve burdaaa bir el sallarmısınız? pişkin pişkin gülüyorlar. Ben artık kontrolden çıkıyorum ne şakası kardeşim sabah sabah bak bunu yayınlarsanız size dava açarım. Sürüm sürüm süründürürüm. İstemiyorum canım uykulu şiş gözlerle televizyona felan çıkmak. Hem sevmem ben öyle şeyleri. Kazara bir kamera görsem misal Beyoğlu’nda felan çok olur, röportaj yaparlar sık sık ben hemen toz olurum ordan nedense. Sevmem işte yok ötesi. Her neyse kadın diyor ki e madem istemiyorsunuz yayınlamayız canım. Suratları değişiyor ama. Pişmiş kelleler yerini nemrut yüzlere bırakıyor. İndirin beni diyorum, erkek olan hanfendi burda nasıl indireyim otoyoldayız diyor. Bir bakıyorum camdan sahiden de orta şeritten takılmakta otoyolda gitmekteyiz. Sonra ilerde otoyol kenarında yürüyen birkaç kişi görünüyor ufuktan. Şakacılar hemen alıyorlar arabaya eee potansiyel şakazede buldular almasınlar mı? Bu kez taksi değil dolmuş oluyorlar. Hani taksi dolmuşlar vardır mesela Bostancı-Taksim. Arabada bende varım ya gerçekçi olsun diye. Neyse bende bu arada sakinleşiyorum. Kameralarda çekiyor bir yandan bunlara da güven olmaz bakarsın yayınlarlar deyip en cool tavırlarla ineceğim yere gelmeyi bekliyorum. Arabaya yeni binenlerle de muhatap olmuyorum hiç. İçten içe de salaklar bilmiyorlar kamera şakası olduğunu ama ben biliyorum her şeyi, diye de kendimi seviyorum biryandan. Bu insancıklarda şaka adı altında yapılan saçmalıklara şaşırıyorlar benim kadar ama onlar sert tepkiler vermiyorlar hatta tv ye çıkacakları için seviniyorlar bile. Bende içimden cık cık cık şu insanlara bak bayılıyorlar tv de görünmeye diye konuşuyorum. Sonra ineceğimiz yere geliyoruz. Herkes iniyor tokalaşıyor özürler dileniyor, teşekkürler ediliyor programın yayın saati konuşuluyor falan filan. Herkes mutlu tabi e nede olsa birileri tv ye çıkacak diğerleri de bir bölümlük enayilerini buldular diye düşünüyorum bir yandan. Ayrılırken ben yine en sert tavrımla kadına diyorum ki bak sakın yayınlanmasın haa istemiyorum. O sırada kadının elindekiler dikkatimi çekiyor. Para. Bolca para. Arabaya binen ve bu şakaya katkısı olan her kişiye 500 YTL veriyorlar. Oha diyorum 500 YTL. Kardeşim diyorum niye baştan söylemiyorsunuz böyle bir uygulamanız olduğunu :)



Sanırım yine üstüm açık kadı :) bu hikaye; dün gece gördüğüm, benim klasik rüyalarımdan sadece biri :)